به اوضاع نکبت بار مملکتم که فکر میکنم قلبم درد میگیره(واقعا درد میگیره)
به آدمهای وقیح و احمقی که این زندگی رو برامون رقم زدن.اصلا بین وقاحت و حماقتشون رابطه مستقیمی هست.سر گرون کردن بنزین مردم ریختن تو خیابونها که بگن وقتی قیمت بنزین رو سه برابر میکنید،قیمت همه چیز سه برابر میشه و ما مردم بدبخت رو بدبخت تر و فقیرتر میکنید.ریختن تو خیابونها،نه از سر بیکاری(کما اینکه بعضی ها اینطور فکر میکردن)نه از سر اینکه خوشی زده بود زیر دلشون،بلکه فقط به این خاطر که میخواستن صداشون به گوش یه مسئول بی مسئولیتی برسه.
اونوقت یکی از همین وقیح های احمق اومده گفته با گران شدن بنزین،نرخ کرایه ها و حمل و نقل بیست درصد افزایش پیدا کرده که نباید افزایش پیدا میکرد.
خب ابله،مردم بدبختی هم که زیر رگبار گلوله گرفتیدشون همه حرفشون همین بود که با گرون شدن بنزین همه چیز گرون میشه.انگار اگه اینا بیان بگن گرون شدن بنزین،باعث گرون شدن چیزی نمیشه،همین اتفاق میافته.
مردمو تبدیل کردن به گداهایی که باید ماهانه چشم انتظار چس مثقال پول یارانه ناقابل باشن.
حالم بده.عصبانی ام.کی قراره تموم بشه این وضعیت؟خدایا نمیخوای یه کاری بکنی؟؟؟؟
درباره این سایت